اقتصاد براي همه
اقتصاد مال مردم , در خدمت مردم
Thursday, February 23, 2006
نگاه واقع بينانه اي به آحاد اقتصادي
نگاه واقع بينانه به آحاد اقتصادي
تنها پس از دو سال از آغاز جنگ ارتش عراق متحمل شكست سختي ميشود و خرمشهر به پايمردي سربازان ايراني از اشغال دشمن آزاد ميگردد. همزمان حمله اسرائيل به لبنان به بهانه بيرون راندن ساف از لبنان ولوله اي در ميان سران عرب ميندازد. اعراب كه از طرفي طعم شكست سردارقادسيه شان را چشيده اند خود را در خطر بلندپروازيهاي اسراييل ميبينند. صحبت از صلح با ايران ميشود و پرداخت غرامت جنگ به ايران. دولتمردان ايران در شرايط تصميم گيري ريسكي قرار ميگيرند. يك راه قبول پيشنهاد نيم بند اعرابي است كه تجربه تاريخي نشان داده كمتر ميتوان به حرفهايشان اعتماد كرد و از طرف ديگر تصميم به ادامه جنگي كه تا آن موقع با پيروزهاي بزرگي همراه بوده. عليرغم مخالفت گروهي از فرماندهان ارتش تصميم به ادامه جنگ گرفته ميشود.
.
چيزي نميگذرد كه با انجام يك عمليات ناموفق-عمليات رمضان- فرماندهان نظامي به دشواري ادامه جنگ با توجه به بالا رفتن توان نظامي دشمن پي ميبرند. از طرف ديگر با خروج اسرائيل از لبنان تحت فشار افكار عمومي و فرار عرفات و نيروهايش از لبنان, سران عرب با خيال آسوده تري به كمك صدام مي آيند تا جنگ با ايران را ادامه دهند. نيروهاي نظامي ايران با توجه به كمبود تجهيزات نظامي راهي جز اتكا به نيروي مواج انساني براي حمله به دشمن و تاخير در حمله دشمن نميبينند. همه عملياتها نتيجه چنداني ندارد غير از تصرف فاو در بيست سال پيش در چنين روزهايي. عبور از اروند و نبرد نفر با تانك به همت هوش و فداكاري نيروهاي ايران حاصل شد. نبرد فاو براي مدتي ايران را از حمله دشمن بيمه كرد ولي در نهايت سرنوشت جنگ آنگونه شد كه ميدانيم.
.
ايران به بهاي جان جوانان فداكار زيادي حفظ شد.تاريخ جنگ و خيلي از وقايع ديگر كشورمان نشان ميدهد كه ايران به بهاي فداكاري مردمش حفظ شده. رفتار جواناني كه از جان خودشان گذشتند كه ايران بماند با هيچ اصول مفروض تئوري اقتصاد همخواني ندارد. ولي بهنگام بازسازي و صحبت از توسعه اقتصادي صحبت از فداكاري و انتظار جانفشاني حرف بيهوده و غيرواقع بينانه اي است. اگر زماني حفظ كشور به جوانان از جان گذشته وابسته بود, توسعه اقتصادي به متفكريني و برنامه ريزاني نياز دارد كه نگاه واقع بينانه اي به آحاد اقتصادي كشور داشته باشد. مصرف كننده اي كه بدنبال حداكثر كردن مطلوبيت خود است و واحد اقتصادي كه بدنبال ماكزيمم كردن سود. برنامه ريزي بر مبناي چيزي غير از اينها , نتيجه اي جز درجا زدن براي اقتصاد ايران و مردمش ندارد..