نقش بانكداري در اقتصاداگه از من بپرسن كه ما در چه صنعتي عقب مونده تريم بجاي صنعت فضايي و نانوتكنولوزي ميگم صنعت بانكداري.
قصه اينه كه توي مملكت يه سري پول دارن و ميخوان پولشون رو به يه كاري بندازن يه سري هم عرضه دارن ولي پول ندارن و ميخوان يه وامي بگيرن و كاري باهاش شروع كنن. خوب مثل هر كالاي ديگه يه عرضه و تقاضا براي اين پول بوجود مياد ولي فرقش با بازار سيب زميني اينه كه معامله همون موقع تموم نميشه و خريدار پول بايد يه جوري به پرداخت كننده پول تضمين بده تا موعد مقرر پول را با يه مقدار سود برميگردونه. خلاصه اعتبار دريافت كننده پول نقش مهمي توي اين بازار داره. ممكنه بدلايل اقتصادي طرف ورشكست بشه. حالا كاره بانك اينه كه محيط رابط باشه. حداقل نتيجه اين كار اينه كه ورشكستگي يه نفر باعث زمين خوردن و بدبختي وام دهنده هاش نميشه. يعني بانك مثل يه ضربه گير تو اقتصاد عمل ميكنه. نتيجه اين ميشه كه با كم شدن ريسك, مردم بيشتر پس انداز ميكنن و نرخ بهره كم ميشه. لازمه اين امر هم داشتن بانكهاي خصوصي است. وجود بانك هاي خصوصي از نون شب هم واجبتره. اول انقلاب بساط تمام بانكهاي خصوصي رو جمع كردن و بانكداري دولتي درست شد.(در مورد وضعيت اين بانكها بعدا مينويسم).
خلاصه بدون اعتقاد به توسعه بانكداري خصوصي , صحبت از عدالت و توسعه و كم كردن بيكاري و نرخ بهره حرف مفته.